რა თქმა უნდა, არსებობს "ზე-ხალხიც" თუმც მათზე ნუ ვისაუბრებთ. :)
მეტი თვალსაჩინოობისთვის შევეცდები რამდენიმე მაგალითით გაგახალისოთ.
ალბათ არ დაკვირვებიხართ, მაგრამ:
მესიჯის მოსვლისას პირველი ვინ მოგწერათ ამას უყურებთ და არა ტექსტს :) ასევე ჯოკრის თამაშისას კარტის ხელში აღებისთანავე ვეძებთ მასში მინიმუმ 1 ჯოკერს. კომპიუტერთან დაჯდომისას პირველ რიგში ვსტუმრობთ საიტ facebook-ს, სტუმარის მიღებისა და გამარჯობის შემდეგ აუცილებლად ყველა ვსვამთ ერთ ბანალურ შეკითხვას "ყავა თუ ჩაი?" მობილურ ტელეფონზე არასასურველი ადამიანის ზარის შემოსვლის შემთხვევაში ჩვენი ბაგეებიდან ამოისმის სიტყვა " აუუუ" აღნიშნულივე ტელეფონის ძირს უხერხულად დავარდნის შემთხვევაში, უპირველეს ყოვლისა მის ეკრანს დავცქერით შეშინებულნი ( ემანდ და ხომ არ გატყდა) "მწეველი" ახალგაზრდები სტატუსის გამართლებისა და გულიანად მოწეული ღერის შემდეგ აუცილებლად ღეჭავენ საღეჟ-რეზინს ამ ფაქტის საგულდაგულოდ დამალვის მიზნით, დილით გაღვიძებისთანავე პირველ რიგში ვუყურებთ საათს ( ცხადია უსაქმურ ადამიანებს აღნიშნული საკითხი ნაკლებად აწუხებთ : ) ) ყველა, ყველაზე ხშირად ვურეკავთ დედას (მამას) და ა.შ
არის კიდევ უამრავი ის რაც აერთიანებს ოცდამეერთე საუკუნის თანამედროვეთ, თუმცა ამაზე საუბარი შორს წაგვიყვანს. საინტერესოა ვუკვირდებით კი ამ ყოველივეს?
იქნებს ესაა იმის საწყისი ეტაპი, რასაც მასად ყოფნა ჰქვია? ცხადია როგორც მოქალაქე, პლანეტა დედამიწაზე მცხოვრები ადამიანი და უბრალოდ არსება-რაღაც მასის ნაწილი ავტომატურად ხარ, მაგრამ ამ შემთხვევაში მასა-მოიაზრება როგორც ერთფეროვან ამფიბიათა დინების მიმართულებით გადაადგილებადი ბრბო.
მე არ მინდა ვიყო შენნაირი და არც ის მინდა შენ მგავდე მე. ჩვენ ინდივიდუალურები ვართ. ცხადია ამას მოყვება დავა და კამათი როგორ, მარტო საერთო ჩვევები ხომ არ აყალიბებს ადამიანებს იდენტურ ერთეულებადო და მართალიც იქნება ყველა ვინც ასე იფიქრებს, კიბატონო, პიროვნება ქმნის ინდივიდს, ინდივიდი-ინდივიდუალური და უნიკალურია თავისთავად და ასე გამოვირჩევით ერთმანეთისგან (სახელისა და გვარის შემდეგ) მაგრამ მე მაინც მაშინებს ეს "ტექნიკის ეპოქის" მიღწევებქვეშ მოქცეული თაობის ბედი, რომელიც დამოკიდებულია ინტერნეტზე, მობილურზე, ტელევიზორზე და ა.შ ( თუმცა არ შემიძლია ესოდენ დიდი სიყვარულით არ მოვიგონო ნიკოლა ტესლადან დაწყებული, ტომას ედისონით დამთავრებული ყველა ვინც ესოდენ დიიიიიიიდი წვლილი შეიტანა ჩვენს განვითარება-დახვეწაში)
არც შუქი....
არც უამრავი კომფორტი რომელიც ელექტრო ენერგიის შემოსვლას მოჰყვა შეძლებისდაგვარად ფეხდაფეხ...
მიუხედავად იმისა, რომ სანთლის შუქზე, ბატის ფრთით სატრფოსადმი მიწერილ წერილებსაც უდიდესი ეშხი ჰქონდათ მინდა მოგიწოდოთ ერთხმად ვაღიაროთ-არსებული რეალობა სჯობს! :)
